Προ και Μετα-μνημονιακά
Με ευγνωμοσύνη για
το νέο Φιλελληνικό Κίνημα
Ελλάδα, γαλανόλευκη,
δαφνοστεφανωμένη,
ήντά ’παθες και
περπατείς με κεφαλή σκυμμένη;
Θωρεί σε η Κρήτη
,η κόρη σου, απου δεν έχει μάθει
να σκύφτει με
τσι συ(μ)φορές, να στένεται στα λάθη.
Ψηλά ξανοίγει,
και θωρεί στραθιές που θυσιαστήκα(ν)
κι’ άλλους που
παρανάλωμα στη λευτερ(γ)ιά γενήκα(ν)
Κι’ εδά
θωρεί Φιλέλληνες
να σε παρηγορούνε,
παιδιά σου
να βαφτίζουνται , μάνα να
σε κρατούνε.
Να νοιώθουνε
σαν Έλληνες, να παίρνουνε τη θέση
αυτών που σ’
αρνηθήκανε, αυτών που ’χουνε πέσει
στου κόσμου
τη συνείδηση, κι’ ας
στέκουνε ακόμη.
Ψηλά θαρρούνε
βρίχνουνται ∙ μα ’ναι κλειστοί
οι δρόμοι.
Νοιώθω τσι, μάνα
Ελλάδα μου, αδέρφια μου στ’
αλήθεια.
Γάλα γνώσης
βυζάξανε απ’ τα δικά σου στήθεια.
Ήρωες και
φιλόσοφους - παιδιά σου - είχαν δασκάλους
∙
τση τέχνης μα
και τσ’ αρετής, του μέτρου και του
κάλλους.
Το μέτρο,
αυτοί πιστεύουνε πως θα
το ξαναβρούμε.
Κι’ εμείς απου
το χάσαμε … Έλληνα καρτερούμε
Ολόρθη,
μάνα μας γλυκειά να περπατήσεις πάλι.
Κι’ η κόρη σου
να σε θωρεί, με τ’ άλλα τα παιδιά σου
να χώνουνται σα
ν-τα μωρά, μέσα στην αγκαλιά σου
που ’χει του
κοοόσμου τα καλά, ίσαμε και χρυσάφι
Μ’ «άσωτοι
γιοί» τα ξεπουλούν.Και
«ξένοι»
λεν…νισάφι!
Κι’ αν είναι τα
συμφέροντα που κυβερνούνε τώρα ,
Δία απ’ την Ίδη,
σκέψου το, και κάμε να ’ρθει η ώρα
με κεραυνούς ή
με βροντές, και μ’ ό,τι θες αντάμα
τα πάνω κάτω
να ’ρθουνε, και να γενεί
το θάμα.
Ελλάδα, Κρήτη,
Λευτερ(γ)ιά να ’ναι σφιχτοδεμένες,
και να τραβήξουνε
μπροστά μ’ ελπίδα,
τιμημένες.
Μάρτης 2012
Εύα
Ν. Χαλκιαδάκη
0 σχόλια: