Στην Αθήνα έπεσε ξαφνικά. Ενα πέπλο σκοτεινό που έκρυψε τη μέρα!
Πρώτα έκανε την εμφάνισή του στον Πειραιά. Αφού κι' εγώ αρρώστησα, νομίζω δικαιούμαι να περιγράψω με την περισσότερη διαύγεια και λεπτομέρεια τα περιστατικά αλλά και τα συμπτώματα..
Ολοι οι υγιείς ξαφνιάζονταν από την αρρώστια.
Στην αρχή με δυνατούς πονοκεφάλους, ψηλό πυρετό και πρησμένα κόκκινα μάτια. Το στόμα μύριζε αποκρουστικά, στη συνέχεια το φτέρνισμα άρχιζε, και μετά από λίγο η αρρώστια κατέβαινε στο στήθος, προκαλώντας δυνατό βήχα.
Οταν κατέβαινε στην καρδιά προκαλούσε αναταραχή μεγάλη. Σειρά είχαν οι σπασμοί. Σε άλλους σταματούσε γρήγορα σε άλλους αργότερα. Το σώμα ήταν κόκκινο γεμάτο φουσκάλες και εξανθήματα. Ο πυρετός έκανε τους αρρώστους να μην ανέχονται ούτε το πιο λεπτό ένδυμα. Πολλοί που δεν είχαν κανένα έπεφταν στις στέρνες να ανακουφισθούν.
Στην οξεία φάση της ασθένειας, το σώμα άντεχε διατηρώντας το βάρος του. Πολλοί πέθαιναν την έβδομη με όγδοη μέρα από ψηλό πυρετό και ενώ διατηρούσαν τις δυνάμεις τους. Οποιος κατάφερνε να επιβιώσει από αυτό το στάδιο, η αρρώστια κατέβαινε στην κοιλιακή χώρα και με συνεχείς διάρροιες προκαλούσε την εξάντληση του ασθενή. Και τέλος διαπερνούσε όλο το σώμα και τα σημάδια της έκαναν την εμφάνισή τους στα άκρα.
Το χειρότερο δεν ήταν η αρρώστια καθ' εαυτή και η κατάθλιψη στην οποία οδηγούνταν όλοι από την απελπισία, νοσηλεύοντας ο ένας τον άλλο κολλούσαν όλοι και κατέληγαν σαν τα πρόβατα.
Αυτό που επιδείνωσε την κατάσταση ήταν η συγκέντρωση όλης της υπαίθρου στο κέντρο της πόλης. Περισσότερο υπέφεραν οι πρόσφυγες.Οι περίβολοι των ναών γεμάτοι από πρόσφυγες, και πτώματα δεν μπορούσαν να προσφέρουν βοήθεια και μέσα στην απόγνωση η έννοια του Θείου είχε δώσει τη σειρά της στην απελπισία. Οι νεκροί ήταν πολλοί και οι οικογένειες με τις περισσότερες απώλειες αντιμετώπιζαν την έλλειψη των αναγκαίων έχοντας χάσει την αξιοπρέπειά τους. Πολλές φορές μάλιστα μεταχειρίζονταν απρεπείς τρόπους για να καλύψουν τις ανάγκες τους......
Απόσπασμα από το λοιμό των Αθηνών 430 π.Χ Θουκυδίδης
0 σχόλια: