Φτώχεια και πορνεία πάνε μαζί. Πακέτο. Και δεν είναι επιλογή. Από ανάγκη γίνεται. Εσύ που με χαμηλωμένο το κεφάλι υποκύπτεις στις ορέξεις τους, αν νομίζεις ότι το αποφασίζεις μόνη σου, είσαι γελασμένη. Οδηγείσαι σ’ αυτό. Παρασύρεσαι από μια ροζ αγγελία. Αυτό λοιπόν αποφάσισαν ερήμην μας, για μας τις ελληνίδες οι προοδευτικοί φίλοι μας, οι από πάνω μας, οι Ευρωπαίοι, οι πολιτισμένοι! Που μας θέλουν από κάτω, κυριολεκτικά.
Αφού μας έκαναν όπως μας έκαναν, μια χαψιά δηλαδή, κι αφού μας πήραν ακόμα και τα σώβρακα, θέλουν κι άλλο, θέλουν κι άλλο. Τώρα η όρεξή τους γίνηκε βουλιμία. Να μας φάνε ολόκληρους θέλουν, ολοζώντανους. Αλλά πριν απ’ αυτό θέλουν να μας διασκεδάσουν. Θέλουν να μας αισθανθούν εντελώς του χεριού τους με την ηθική μας αποστέγνωση, την ταπείνωση, την ολοκληρωτική ισοπέδωση.
Τούτο το τελευταίο ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Στις ονειρώξεις τους πλέον μας φαντάζονται στρώματα στα πορνοκρέβατά τους. Και η ταρίφα; Οκτώ χιλιάρικα. Μαύρα. Που θα ξεπλένονται μαζί με την ντροπή στα πλυντήρια τους, τα Γερμανικά, τα καλύτερα πλυντήρια! Της μίζας. Που έχουν και στεγνωτήρια για να πλένουν και να στεγνώνουν τους λεκέδες τους και να τους κάνουν αόρατους.
Τελευταία ανησυχώ πολύ. Όλο και πιο πολύ. Όχι για τις ροζ αγγελίες τους, αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, αλλά για τις επισκέψεις σ’ αυτά blogs. Πάνω από 200 χτυπήματα σε μια ώρα! Βαστάτε κορίτσια! Μην επιτρέψετε σε κανένα να σας καβαλικέψει για μια χούφτα ευρώμαρκα.
Η φτώχεια είναι ντροπή μόνο, απούσης της αξιοπρέπειας.
Στηριχτείτε από όπου μπορείτε! Οικογένεια, αγάπη, φιλία... λέξεις ελληνικές, πεντακάθαρες και συνώνυμες με την αλληλεγγύη. Μπόρα είναι θα περάσει.
Και σεις πολιτικάντηδες αβανταδόροι των νταβατζήδων, που μας παραδώσατε στους δήμιους με μια υπογραφή μονοκοντυλιά, θα φτάσει και σε σας η κρίση. Η ώρα της κρίσης. Για τις υπογραφές σας.
Για την υποθήκευση μ’ αυτές ενός λαού.
Για τη δήμευση του πλούτου και της περιουσίας του.
Για τις ψυχές που χάνονται καθημερινά, άδικα.
Για τα παιδιά που λιποθυμούν καθημερινά στα σχολειά μας.
Για αυτούς που έχασαν το σπίτι τους.
Για τους άνεργους και τους αυτόχειρες, που δεν είναι αυτόχειρες. Εσείς τους οπλίσατε το χέρι.
Για την πολύτεκνη μάνα που της κόψατε το επίδομα των 100 ευρώ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. Και σας ρωτώ; Σωθήκατε; Με όλα αυτά που καταφέρατε με τις υπογραφάρες σας τι κάνατε; Αυτό ας το κρίνει η συνείδησή σας.
Για ένα να είστε σίγουροι. Ότι, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα, της «κρίσης» σας θα το καταφχαριστηθούμε να σας βλέπουμε να γίνεστε μικρές κουκίδες, απειροελάχιστες. Όπως καταφχαριστιόμαστε όταν βλέπουμε κάποιους του σιναφιού σας όταν διαβαίνουν πύλες! Δεν σας λυπάται κανείς. Γιατί έχετε πέσει στα μάτια μας. Πολύ.
Και να θυμάστε ότι ο φτωχός μας πια από εσάς λαός, έχει πλούσιες παροιμίες. Μία εξ αυτών λέει ότι την υπογραφή μας.... πρέπει να προσέχουμε που τη βάζουμε.
0 σχόλια: