Δευτέρα 20 Μαΐου 2013
Κανένα χέρι δεν
έχει πλαστεί
για να στραγγαλίζει
ονείρατα.
Εύα
Χαλκιαδάκη-Παπαδημητρίου
Δεν
ξεπουλιούνται τα Ιερά.*
Σ’ όσους τόλμησαν να
μιλήσουν για
ξεπούλημα της
Ακρόπολης.
Δεν ξεπουλιούνται
τα Ιερά.
Τα μάρμαρα
ματώνουν.
Και στου μεσημεριού
το φως
ηλιομορφές
θαμπώνουν.
Κι’ ύστερα...στο
σκοτάδι, στη νυχτιά
Κι’ είν’ οι
αγνές καρδιές - όσες χτυπά -
κάθε αγιασμένου
λιθαριού στολίδι.
Κι’ αν βρέθηκαν
επίορκοι,
Γούσιοι και
Εφιάλτες,
είν’ εκατόμβες
όσοι, Ελλάς,
για σένα
γίναν στάχτες.
Κι’ η φλόγα π’
άναψε-πυρσός
σ’ Αρκάδια,
Μεσολόγγια,
αιώνια θ’
αναδίδει Φως,
όσα κι’αν λένε
λόγια
αυτοί, που εσένα
βλέπουνε
« προς αντιπαροχή
»
στοχεύοντας σε
δεύτερη,
πιο μαύρη Κατοχή.
Δεν ξεπουλιούνται
τα Ιερά ∙
μάρμαρα, πέτρες,
τάφοι.
Πάνω τους
στέκει η Λευτεριά ∙
Όσα κι’
αν γίναν λάθη...
Κι’ όσο θα
υπάρχει Έλληνας
επάνω στον
Πλανήτη,
η Ακρόπολη...
μόνο Θεών
θα παραμένει
σπίτι.
*Δημοσιεύθηκε στην
εφημερίδα
Παγκρητικά Νέα
Μαρτίου-Απριλίου 2010.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια: