Η δράση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής είναι λίγο - πολύ γνωστή και καθημερινά εμπλουτίζεται από νέα στοιχεία μετά το «σπάσιμο της ομερτά» μεταξύ των μικρομεσαίων και κατώτερων μελών της.
Όμως παραμένει αδιευκρίνιστο ποια επιχειρηματικά συμφέροντα κρύβονταν πίσω από τη χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής, αφού η βουλευτική αποζημίωση και η κρατική χρηματοδότηση σε καμία περίπτωση δεν επαρκούσαν ώστε να καλύψουν τα υπέρογκα έξοδα των δυο τελευταίων ετών για ενοικίαση πολυτελών γραφείων και διοργάνωση εκδηλώσεων σε εβδομαδιαία βάση, οργανωμένων εκδρομών στην επαρχία που θύμιζαν προεκλογική εκστρατεία παλαιότερων εποχών και των διαβόητων «συσσιτίων μόνο για Έλληνες».
Τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν οι διαρροές σχετικά με τις παράνομες δραστηριότητες της οργάνωσης, που συνδέονται με το παρεμπόριο, την προστασία σε νυχτερινά κέντρα, εκβιασμούς και «προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων», που σε καμιά περίπτωση δεν συμβαδίζουν με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Παράλληλα με την έρευνα των διωκτικών αρχών σχετικά με την εγκληματική δράση των ταγμάτων εφόδου, σε εξέλιξη βρίσκεται και η έρευνα του ΣΔΟΕ στα οικονομικά στοιχεία της οργάνωσης, καθώς και στους προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς των ηγετικών στελεχών της, που «μεθυσμένα» από το νέκταρ της εξουσίας προκαλούσαν συχνά με τις συμπεριφορές τους.
Τοπικές οργανώσεις και μέλη
Όπως προκύπτει από την κατάθεση στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χ. Βουρλιώτη ενός πρώην στελέχους της Χ.Α. και μάρτυρα - «κλειδί», τα ενεργά μέλη πλήρωναν χωρίς να ρωτούν πού πάνε τα χρήματα και φυσικά χωρίς να ζητούν απόδειξη.
«Πρώτα - πρώτα τους πλήρωσα 20 ευρώ για την εγγραφή. Μου είπαν να πάω σε συγκεκριμένο κατάστημα με στρατιωτικά είδη κοντά στο Village στου Ρέντη δίπλα στα Jumbo, από όπου αγόρασα το παντελόνι παραλλαγής και τη μαύρη ζώνη, κι από ένα άλλο κατάστημα, από ένα μαγαζί στην Αγία Βαρβάρα. Την μπλούζα και το καπέλο μου τα έφεραν στα γραφεία, ενώ έπειτα από σύσταση της οργάνωσης αγόρασα και αλεξίσφαιρο γιλέκο και τα ειδικά σήματα με την ελληνική σημαία από ένα κατάστημα με στρατιωτικά είδη δίπλα στο Α.Τ. Αιγάλεω. Επίσης μας υποχρέωσαν να πληρώσουμε ακόμα και για αγορά ατομικού πυροσβεστήρα, που τον χρησιμοποιούσαμε ακόμα και σαν όπλο!».
Άλλο πρώην μέλος της οργάνωσης κατέθεσε ότι: «Εκτός από τα 20 ευρώ που πληρώναμε για έγγραφη, πληρώναμε και 5 ευρώ στις λεγόμενες εκδρομές, είτε συμμετείχαμε είτε όχι. Σιγά - σιγά κατάλαβα ότι τελικά όχι μόνο δεν με βοήθησαν, αλλά από εμένα και τα άλλα μέλη κέρδιζαν χρήματα».
«Δούρειος Ίππος»
Σε πολλές περιπτώσεις η Χρυσή Αυγή έπαιζε τον ρόλο του Δούρειου Ίππου επιχειρηματικών συμφερόντων λειτουργώντας ως ανάχωμα στις κοινωνικές διεκδικήσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της χρησιμοποίησης της Χρυσής Αυγής για την αντιμετώπιση του... «αριστερού κινδύνου» είναι η εργατομάνα του Περάματος Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και ο «πόλεμος για τον έλεγχό της».
Από τον Ιούνιο του 2012, και πιο συγκεκριμένα την επόμενη ημέρα της δολοφονικής επίθεσης χρυσαυγιτών σε οικογένεια Αιγύπτιων ψαράδων, μέλη του Σωματείου Μετάλλου Πειραιά είχαν καταγγείλει την Εισαγγελία Πειραιά τη δράση της ναζιστικής οργάνωσης.
Οι καταγγελίες δεν περιορίζονταν στις ρατσιστικές επιθέσεις. Γινόταν αναφορά στις απειλές που δέχονταν μέλη του Σωματείου στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη από διάφορους «αγανακτισμένους» δήθεν εργάτες, που κατηγορούσαν το σωματείο πως διώχνει τους εφοπλιστές από το Πέραμα.
Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 2013, οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής Λαγός, Παναγιώταρος και Μίχος συμμετείχαν σε συνάντηση με οπαδούς τους στη Ζώνη με μοναδικό αντικείμενο συζήτησης τον διωγμό του προεδρείου του σωματείου των εργαζομένων που πρόσκειται στο ΠΑΜΕ.
Παρόντες στη συζήτηση, που κινήθηκε στο πλαίσιο της εκτόξευσης απειλών εις βάρος «των κομμουνιστών που έδιωξαν τους εφοπλιστές μας, από τους οποίους εξαρτιόμαστε» ήταν δύο από τους συλληφθέντες στην πρόσφατη επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής για το ξεδόντιασμα της Χρυσής Αυγής.
Ο Αναστάσιος (Τάσος) Μιχάλαρος, βοηθός σωληνουργού και πατέρας δυο ανηλίκων παιδιών, με τον μαίανδρο τατουάζ στο δεξί του μπράτσο, ήταν ο στρατολόγος των ανήλικων μελών της οργάνωσης στην τοπική οργάνωση της Νίκαιας, των «Κενταύρων».
Ο Χρήστος Κυριτσόπουλος, εργοδηγός, θεωρείται από εργαζομένους στη Ζώνη ως το «δεξί χέρι» των εργολάβων που καθορίζουν τις ναυπηγήσεις και επισκευές.
Μεροκάματο με το αζημίωτο
Χαρακτηριστικά, όπως διακηρυσσόταν στην κεντρική σελίδα της Χρυσής Αυγής τον Απρίλιο του 2013:
«Η ομάδα “Δουλειά στους Έλληνες” της Τ.Ο. Εύβοιας - Βοιωτίας (σ.σ.: ο τομέας όπου δραστηριοποιείται ο κατηγορούμενος βουλευτής Νίκος Μίχος), στα πλαίσια των τακτικών ενημερωτικών επισκέψεών της σε επιχειρήσεις των νομών μας επικέντρωσε αυτή τη φορά σε ξενοδοχεία της κεντρικής Εύβοιας.
(...) Διαπιστώσαμε οι ίδιοι, από τις αναρτημένες καταστάσεις και τις συζητήσεις με το προσωπικό, ότι μεγάλος αριθμός ξενοδοχοϋπαλλήλων (οι 2 στους 3 σε πολλές περιπτώσεις) είναι από Πολωνία, Βουλγαρία και Ρουμανία, ενώ οι εργάτες (νόμιμα ή / και παράνομα απασχολούμενοι) είναι σχεδόν αποκλειστικά από Πακιστάν, Ινδία ή Αλβανία (...) θεωρούμε ανήθικο και αντεθνικό, από πλευράς εργοδοτών, να προτιμούν αλλοδαπούς εργαζόμενους (...) Κάθε ξένος εργαζόμενος, ένας Έλληνας άνεργος».
Όσοι άνεργοι λοιπόν έπεφταν θύματα των «υποσχέσεων» των ναζί «μεσαζόντων» προσλαμβάνονταν από τους φιλοπάτριδες εργοδότες με το... υπέρογκο ημερομίσθιο των 18 ευρώ χωρίς ένσημα και ιατρική περίθαλψη.
πηγή
0 σχόλια: