Τι μέρος είναι εδώ;

Αυτές τις μέρες έχω το θλιβερό «προνόμιο» να περνάω καθημερινά αρκετές ώρες στο Νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται με κατάγμα η μάνα μου. Στοιβαγμένη σε έναν θάλαμο με άλλες έξι ηλικιωμένες, όλες σε άσχημη κατάσταση.
Αργά, όταν οι συγγενείς και οι συνοδοί των περισσοτέρων φεύγουν, μένει ο κυρ-Ηλίας, που πάει με στοργή και φροντίδα, από κρεβάτι σε κρεβάτι, σαν φύλακας-άγγελος...

Ο κυρ-Ηλίας έχει κι αυτός εκεί με κάταγμα τη γυναίκα του, που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Σχεδόν δεν μιλάει. Ξαπλωμένη συνέχεια ανάσκελα, με ένα μάλλον εκστατικό βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι, σαν να βλέπει εικόνες ενός άλλου καλύτερου κόσμου.

Χθες το βράδυ, αργά, μέσα στην ησυχία του θαλάμου, την είδα κάποια στιγμή να στρέφεται προς τον σύντροφό της και να τον ρωτάει σιγανά: «Τι μέρος είναι εδώ;»...

Ανατρίχιασα...

Εκείνη η μικρή και φαινομενικά ανώδυνη φράση, στον συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, αποκτούσε μια εφιαλτική διάσταση...

Ίσχυε για το Νοσοκομείο, για τη χώρα, για τον πλανήτη, για ολόκληρο το Σύμπαν... Όντως...

...ΤΙ ΜΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ;!!!

Δημήτρης Χορόσκελης

Πηγή: Τι μέρος είναι εδώ; - RAMNOUSIA