Από την αρχή της κρίσης χρησιμοποιούμε συχνά τις λέξεις ΝΑΖΙΣΜΟΣ, ΤΕΤΑΡΤΟ ΡΑΙΧ κι άλλες συγγενικής σημασίας. Τα λόγια όμως δεν φτάνουν αν δεν αναφέρονται σε παραδείγματα.
Η οικονομική κρίση ήταν στημένη ώστε να μπούμε στο ΔΝΤ και ν' ακολουθήσουμε στην συνέχεια τη λιτότητα που απλά σημαίνει χούντα και ναζισμό.
Όταν μειώνονται συνεχώς δικαιώματα κοινωνικά, παιδείας, εργασίας πέρα από την επιβολή φόρων, μειώσεων μισθών και συντάξεων και πέρα μιας γενικευμένης φτωχοποίησης...
Αν συνεχισθεί η κατάσταση αυτή δεν θα υπάρχει επιστροφή.
Γιατί λοιπόν δεν προχωρούμε σαν λαός και Έθνος σε μια δυναμική ανατροπή της σημερινής διαχείρισης της πολιτικής και οικονομικής κρίσης;
Κυρίως επειδή επικράτησε μια ψευδής πραγματικότητα και μια ψευδής εικονική διαχειρίσή της.
Δεν εξαπατηθήκαμε μόνο σαν λαός αλλά αυτοί που κινούν τα νήματα οδηγούν τις εξελίξεις αποκλειστικά όπου θέλουν... Ότι λέγαμε για σκληρή διαπραγμάτευση καταλήγει απλή συμμόρφωση προς τις υποδείξεις της τρόικας.
Αν δεν γίνουν απολύσεις μας είπε ο κ. Στουρνάρας δεν θα μας δώσουν την δόση. Αν μας ζητήσουν λοιπόν αύριο να... κόψουμε και το κεφάλια μας θα το κάνουμε για να.... πάρουμε την δόση μας... !!
Η τακτική αυτή που εφαρμόστηκε από την αρχή με πολλές υποσχέσεις και φρούδες τελικά ελπίδες μοιάζει με την περίπτωση του ναρκομανούς που η δόση του ναρκωτικού είναι ο σκοπός της ζωής του. Η κάθε δόση προσδιορίζει την ελπίδα μιας άλλης, της επόμενης όχι για να λυθεί εξάρτηση αλλά για να διασφαλισθεί ως ο μόνος τρόπος ζωής.
Δηλαδή το αδιέξοδο το οποίο βιώνουμε αφού δεν βγαίνουμε από την κρίση συνεχίζεται. Η ανεργία δεν μειώνεται, οι απολύσεις δημιουργούν κι άλλη ανεργία κι άλλο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα, το χαράτσι δεν καταργήθηκε και ζούμε στον αστερισμό συνεχών πληρωμών ενώ τα οικονομικά μας είναι περιορισμένα και χωρίς ελπίδα ανάκαμψης.
Μπορούμε αδίστακτα να πούμε πλέον πως ζούμε μια συνεχή και ισοπεδωτική οικονομική δίωξη που επίσης αλλοτριώνει την δημοκρατία και την ευημερία και πρόοδο σε κάθε τομέα.
Έχουμε εξαπατηθεί. Ακριβώς αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή κι όχι μόνο για μας αλλά για όλες τις χώρες του Νότου κυρίως που βρέθηκαν στην κρίση και υφίστανται τα ίδια.
Για παράδειγμα σήμερα απειλούμαστε με κατασχέσεις και λέει το αρμόδιο Υπουργείο πως θα αφορούν τους.... κακούς... Αυτούς που έχουν αλλά δεν πληρώνουν... Ατυχής εξήγηση... Γιατί αυτούς θα τους ήξερε η Τράπεζα και θα μπορούσε να τους χειριστή αναλόγως... Εμάς σχεδόν μας εμποδίζουν να ξεχρεώνουμε...
Ήδη όμως η Ισπανία αντιμετώπισε από την αρχή δυναμικά τον καταστροφικό χαρακτήρα των κατασχέσεων και σήμερα διαβάσαμε στις εφημερίδες πως οικίες που πήραν οι τράπεζες με πλειστηριασμούς αγοράσθηκαν από εταιρίες οι οποίες τις βγάζουν στο σφυρί.... Οι οικίες αυτές βρίσκονται όπως είδαμε σε ιδιαίτερα καλές από τουριστική άποψη περιοχές.
Το παιγνίδι ήταν και είναι στημένο.
Δεν μας λένε πόσες οικίες βρίσκονται στα υπόψη γενικά για πλειστηριασμούς κι ο κίνδυνος δυναμώνει εφόσον οι πολίτες έχουν οικονομική στασιμότητα. Άρα η διαχείριση του προβλήματος θα έπρεπε ήδη να ήταν διαφορετική με άμεση προοπτική την αποχρέωση των πολιτών...
Η στασιμότητα αυξάνει τα ποσά του χρέους όπως ακριβώς και του δημόσιου και δεν οδηγεί σε έξοδο από την κρίση... Είτε λοιπόν καθυστερήσει ο πλειστηριασμός είτε όχι η λύση είναι βρεθούν ευνοϊκές συνθήκες αποχρέωσης.
Οι ευνοϊκές συνθήκες αποχρέωσης συνοδεύονται όμως από σταθεροποίηση μισθών και συντάξεων κι όπως βλέπουμε το μότο πιθανά νέα μέτρα με μειώσεις επαναλαμβάνεται σταθερά όσο και οι διαψεύσεις. Άρα αβεβαιότητα και για τους πολίτες και για τις τράπεζες.
Αν γινόταν λοιπόν δικαστική εκδίκαση όλων των περιπτώσεων των κόκκινων δανείων δεν θα ακολουθείτο περίπου η τακτική των αποφάσεων όσων περιπτώσεων εκδικάσθηκαν με τον νόμο Κατσέλη όπου χαρίστηκαν μεγάλα ποσά από τις τράπεζες;
Νοικοκυριό που βρέθηκε σε αδυναμία εξόφλησης για ποσό που έφτανε περίπου τις 70000 ευρώ το 2010 σήμερα χρωστά περί τις 200000... !!
Το δικαστήριο λοιπόν πρέπει να προστατεύσει στην κρίση που ζούμε τον πολίτη και αφού η αδυναμία του οφείλεται στην γενική κρίση όπως διαμορφώνεται κατά περίπτωση κι αφού η τράπεζα έσπευδε να σκορπίζει κάρτες και δάνεια με βάση πάντα τους μισθούς που τότε ήσαν καλοί κάποια λελογισμένη διαχείριση πρέπει να γίνει.
Με βάση αυτά που γνωρίζουμε καταλογίζουμε στις τράπεζες δόλο. Διακρίνεται πρόθεση να παρθούν σπίτια από μικρομεσαίους και να δοθούν σε ξένους με χαμηλά ποσά... Υπάρχουν κατασχετήρια για ποσά και κάτω από 10000.
Πρέπει λοιπόν να ανακοπή η πρόθεση των τραπεζών να σπεύδει ν'αρπάζει σπίτια. Άρα πρέπει η τράπεζα να συμμετάσχει στην ευθύνη και να δέχεται να την αναλάβει και γιατί οι τράπεζες παίρνουν ή πήραν μεγάλα ποσά από τα δάνεια που παίρνει η χώρα. Ο λαός δεν παίρνει τίποτα. Κι αυτό είναι άλλο μυστήριο που συντελεί στην απογοήτευση του λαού αλλά και στην συνειδητοποίηση πως ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ την κρίση.
Αν λοιπόν ο υπερχρεωμένος πολίτης σε αδυναμία πρέπει να εξοφλήσει, πρέπει να βοηθηθεί πρακτικά και ουσιαστικά. Οι τόκοι πρέπει να αφαιρεθούν απολύτως και στο υπόλοιπο ποσό να γίνει ένα κούρεμα τέτοιο που να επιτρέψει την σε λελογισμένο χρόνο αποπληρωμή του οπότε και ο κίνδυνος όποιας νέας αδυναμίας εξόφλησης να αποτραπεί.
Αν πάλι διαπιστωθεί βεβαιωμένος δόλος με σκοπό εκβιασμό κάποιας μορφής τότε ο υπερχρεωμένος πρέπει να απαλλαγή πλήρως και να πάρει αποζημίωση για την περιπέτεια που υπέστη.
Και στην κατεύθυνση δόλου, ομηρίας κι εκβιασμού δείχνουν πολλά δείγματα όπως αυτά των οχλήσεων των πολιτών από εισπρακτικές εταιρίες, από τραπεζικούς υπαλλήλους ή από δικηγόρους τραπεζών...
Τι είδους εκβιασμός διακρίνετε;
Να έχει κάποιος ζητήσει από σένα κάτι πολύ σοβαρό να του παραχωρήσεις και να έχει μέσο σε μια τράπεζα να σου δημιουργήσει πρόβλημα ώστε να σ' εκβιάσει να το πετύχει αφού θα βρεθείς σε δύσκολη θέση και οικονομική ανάγκη.
Κι ενώ ο λαός δεν ανακάμπτει μας μιλούν για.... αρχή κατασχέσεων χωρίς να υπολογίσουν πως οι σημερινές αξίες ΔΕΝ εξασφαλίζουν στις τράπεζες τα λεφτά τους... ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΝΕ ΝΑ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ;Για ναρπάξουν σπίτια. Αυτό το βλέπεις ναναγράφεται στα δίκτυα, στα μπλογκς, φεισμπουκ κλπ
Και λέμε εμείς. Μια οικογένεια που χρωστά περί τις 200. 000 ευρώ σε τραπεζες έχει ένα σπίτι που έκανε 80000 ευρώ προ της κρίσεως σήμερα πιάνει 50000 περίπου.
Η συνταγή λοιπόν και το κόλπο είναι διαφορετικό αν δεν χρωστάς σε μια τράπεζα. Η υπερχρεώση αυτό σημαίνει. Τα ανάλογα χαρτιά που συμπληρώνεις για να μπεις στο νόμο Κατσέλη είναι περί τα 10 ίσως και παραπάνω. Σου βγάζουν ένα μικρό ποσό και εξοφλείς ή δεν εξοφλείς και για το μικρό ποσό που δεν καλύπτει ουσιαστικά το χρέος σου παίρνουν το σπίτι...
Και λέμε εμείς πως χάνεις το σπίτι σου για χρέος πραγματικό και σου μένει χρέος πολύ μεγαλύτερο που δεν μπορείς να αποχρεώσεις. Τι γίνεται τότε; Τίποτα γιατί ουκ αν λάβεις από τον μη έχοντα... Έτσι ο υπερχρεωμένος μπορεί να χάσει το σπίτι του και να παραμείνει και χρεωμένος από μια κρίση που δεν προήλθε από τον ίδιο αλλά από τις συνθήκες και χωρίς ως τότε να ήταν κακοπληρωτής!!!
Άρα το θέμα των κατασχέσεων είναι αντίστοιχο με το θέμα του δημόσιου χρέους το οποίο αποτελεί κι΄ένα είδος παράδοσης της εθνικής μας κυριαρχίας.
Όταν λοιπόν πάνε από τον νοικοκύρη που ο πλούτος ήταν το σπιτάκι του και του το πάρουν έχουν πραγματοποιήσει τον σκοπό τους. Γιατί ο δόλος των τραπεζών δεν μπορεί να είναι τυχαίος. Είναι σκόπιμος... Γι αυτό δίναν τόσα δάνεια εύκολα και ο πολίτης έπαιρνε γιατί πλήρωνε άνετα τις δόσεις του κι είχε ικανοποιητικό μισθό...
Θεωρείται ο νόμος Κατσέλη βοηθητικός για τον κόσμο. Πόσοι ξέρουμε πως βασίζεται στην εκποίηση της περιουσίας του υπερχρεωμένου, εξόφλησης της τράπεζας κι όλα καλά; Αντί λοιπόν να'ρθει η τράπεζα να σου πάρει το σπίτι ή κι ένα οικόπεδο κλπ σου λένε πήγαινε πούλησέ τα, δώσε μας τα χρωστούμενα και είσαι εντάξει. Αλλά στο δρόμο. Έχεις χάσει και το πρώτο σπίτι. Μετά έγιναν κάποιες βελτιώσεις και μάλλον ανήκει στην διακριτική κρίση του δικαστηρίου να βγει μια απόφαση ευνοϊκή για τον πολίτη.
Όλες οι αποφάσεις που έχουν παρθεί ως τώρα για βοήθεια στον υπερχρεωμένο αφορούν βάθος χρόνου που δεν δείχνει να ευνοεί οικονομική βελτίωση για τους πολίτες. Τα μέτρα πρέπει να έχουν ορατή δυνατότητα εξόφλησης σε συγκεκριμένο χρόνο. Δηλαδή η δυνατότητα εξόφλησης πρέπει να είναι βιώσιμη.
Δεν είναι δυνατό να προτείνουν οι τράπεζες μειώσεις ποσών με νέες προσημειώσεις πάνω σε ακίνητο και οι δόσεις να αφορούν δεκαετία ενώ είσαι εβδομήντα ετών.
Υπάρχει λοιπόν αντιστοιχία ανάμεσα στην αδυναμία εξόφλησης του κράτους των δανείων που παίρνει και στην αδυναμία των πολιτών για αποπληρωμή των χρεών τους.
Μήπως λοιπόν το άμεσο και πρώτο που θα έπρεπε να συμβεί να ήταν να διασφαλιστεί η δυνατότητα του κράτους να εξοφλήσει το χρέος του και να βοηθηθούν οι πολίτες να εξοφλήσουν τα δικά τους χρέη που οφείλονται σε ότι είχε πάρει ήδη. Αλλά το κράτος συνεχώς παίρνει ποσά δανείων... κάτι λοιπόν δεν πάει καλά και γι αυτό δεν βγαίνουμε κι ούτε... Ας το πούμε ξεκάθαρα λιτότητα=οικονομικός ναζισμός. Πάρτε λεφτά από τον λαό με κάθε τρόπο...
Η απλή λύση ώστε να αποπληρώνουμε πλήρως τα χρέη μας φαίνεται άφαντη... Μήπως πρέπει να βρεθεί μέσω λογιστικού δημοσιονομικού ελέγχου όπως ακριβώς προτείνουμε για τα χρέη των πολιτών δικαστικώς;
Με βάση την δική μας κρίση, στο σχέδιο δημιουργίας οικονομικής κρίσης στην χώρα μας ενέχονται η ΕΕ, το ΔΝΤ, η Γερμανία, οι Τράπεζες, παλαιοναζιστικά περιβάλλοντα σε ισχύ που εξυπηρετούν το σχέδιο Β του ναζισμού του 1940... Σε όλα αυτά χρησιμοποιείται δόλος, εξαπάτηση, κλοπή, εγκληματικότητα και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ώστε να δημιουργηθεί ο νέος μεσσίας, η νέα θρησκεία, ο θρησκευτικός οικουμενισμός ο οποίος ήδη «λειτουργεί» όταν διώκονται από τις σκήτες τους οι Εσφιγμενίτες μοναχοί για να'ρθουν άλλοι στις θέσεις τους!!
Αλλά και οι απολυμένοι του δημοσίου ή μη δεν έχουν υποχρεώσεις και δάνεια;
Η ορατή λύση σε περιπτώσεις δόλου λέγεται απλά ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ. θα μπορούσε να λέγεται και πληρωμή των Γερμανικών αποζημιώσεων που κάποιοι πάνε να παίξουν παιγνίδια πάνω στο θέμα. Αλλά όταν δέχεσαι να πληρώνεις ενώ σου χρωστάνε δεν θα σου δώσουν τα χρωστούμενα ποτέ. Κι αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε ως κόρη οφθαλμού αυτή είναι η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Κι εμείς θεωρούμε πως το πλείστον του λαού την υποστηρίζει αλλά και του πολιτικού κόσμου.
Έχουμε λοιπόν ναζισμό, τέταρτο Ράιχ οικονομικής κυρίως μορφής ή είναι υπερβολικό να μιλάμε γι αυτό;
Η οικονομική κρίση ήταν στημένη ώστε να μπούμε στο ΔΝΤ και ν' ακολουθήσουμε στην συνέχεια τη λιτότητα που απλά σημαίνει χούντα και ναζισμό.
Όταν μειώνονται συνεχώς δικαιώματα κοινωνικά, παιδείας, εργασίας πέρα από την επιβολή φόρων, μειώσεων μισθών και συντάξεων και πέρα μιας γενικευμένης φτωχοποίησης...
Αν συνεχισθεί η κατάσταση αυτή δεν θα υπάρχει επιστροφή.
Γιατί λοιπόν δεν προχωρούμε σαν λαός και Έθνος σε μια δυναμική ανατροπή της σημερινής διαχείρισης της πολιτικής και οικονομικής κρίσης;
Κυρίως επειδή επικράτησε μια ψευδής πραγματικότητα και μια ψευδής εικονική διαχειρίσή της.
Δεν εξαπατηθήκαμε μόνο σαν λαός αλλά αυτοί που κινούν τα νήματα οδηγούν τις εξελίξεις αποκλειστικά όπου θέλουν... Ότι λέγαμε για σκληρή διαπραγμάτευση καταλήγει απλή συμμόρφωση προς τις υποδείξεις της τρόικας.
Αν δεν γίνουν απολύσεις μας είπε ο κ. Στουρνάρας δεν θα μας δώσουν την δόση. Αν μας ζητήσουν λοιπόν αύριο να... κόψουμε και το κεφάλια μας θα το κάνουμε για να.... πάρουμε την δόση μας... !!
Η τακτική αυτή που εφαρμόστηκε από την αρχή με πολλές υποσχέσεις και φρούδες τελικά ελπίδες μοιάζει με την περίπτωση του ναρκομανούς που η δόση του ναρκωτικού είναι ο σκοπός της ζωής του. Η κάθε δόση προσδιορίζει την ελπίδα μιας άλλης, της επόμενης όχι για να λυθεί εξάρτηση αλλά για να διασφαλισθεί ως ο μόνος τρόπος ζωής.
Δηλαδή το αδιέξοδο το οποίο βιώνουμε αφού δεν βγαίνουμε από την κρίση συνεχίζεται. Η ανεργία δεν μειώνεται, οι απολύσεις δημιουργούν κι άλλη ανεργία κι άλλο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα, το χαράτσι δεν καταργήθηκε και ζούμε στον αστερισμό συνεχών πληρωμών ενώ τα οικονομικά μας είναι περιορισμένα και χωρίς ελπίδα ανάκαμψης.
Μπορούμε αδίστακτα να πούμε πλέον πως ζούμε μια συνεχή και ισοπεδωτική οικονομική δίωξη που επίσης αλλοτριώνει την δημοκρατία και την ευημερία και πρόοδο σε κάθε τομέα.
Έχουμε εξαπατηθεί. Ακριβώς αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή κι όχι μόνο για μας αλλά για όλες τις χώρες του Νότου κυρίως που βρέθηκαν στην κρίση και υφίστανται τα ίδια.
Για παράδειγμα σήμερα απειλούμαστε με κατασχέσεις και λέει το αρμόδιο Υπουργείο πως θα αφορούν τους.... κακούς... Αυτούς που έχουν αλλά δεν πληρώνουν... Ατυχής εξήγηση... Γιατί αυτούς θα τους ήξερε η Τράπεζα και θα μπορούσε να τους χειριστή αναλόγως... Εμάς σχεδόν μας εμποδίζουν να ξεχρεώνουμε...
Ήδη όμως η Ισπανία αντιμετώπισε από την αρχή δυναμικά τον καταστροφικό χαρακτήρα των κατασχέσεων και σήμερα διαβάσαμε στις εφημερίδες πως οικίες που πήραν οι τράπεζες με πλειστηριασμούς αγοράσθηκαν από εταιρίες οι οποίες τις βγάζουν στο σφυρί.... Οι οικίες αυτές βρίσκονται όπως είδαμε σε ιδιαίτερα καλές από τουριστική άποψη περιοχές.
Το παιγνίδι ήταν και είναι στημένο.
Δεν μας λένε πόσες οικίες βρίσκονται στα υπόψη γενικά για πλειστηριασμούς κι ο κίνδυνος δυναμώνει εφόσον οι πολίτες έχουν οικονομική στασιμότητα. Άρα η διαχείριση του προβλήματος θα έπρεπε ήδη να ήταν διαφορετική με άμεση προοπτική την αποχρέωση των πολιτών...
Η στασιμότητα αυξάνει τα ποσά του χρέους όπως ακριβώς και του δημόσιου και δεν οδηγεί σε έξοδο από την κρίση... Είτε λοιπόν καθυστερήσει ο πλειστηριασμός είτε όχι η λύση είναι βρεθούν ευνοϊκές συνθήκες αποχρέωσης.
Οι ευνοϊκές συνθήκες αποχρέωσης συνοδεύονται όμως από σταθεροποίηση μισθών και συντάξεων κι όπως βλέπουμε το μότο πιθανά νέα μέτρα με μειώσεις επαναλαμβάνεται σταθερά όσο και οι διαψεύσεις. Άρα αβεβαιότητα και για τους πολίτες και για τις τράπεζες.
Αν γινόταν λοιπόν δικαστική εκδίκαση όλων των περιπτώσεων των κόκκινων δανείων δεν θα ακολουθείτο περίπου η τακτική των αποφάσεων όσων περιπτώσεων εκδικάσθηκαν με τον νόμο Κατσέλη όπου χαρίστηκαν μεγάλα ποσά από τις τράπεζες;
Νοικοκυριό που βρέθηκε σε αδυναμία εξόφλησης για ποσό που έφτανε περίπου τις 70000 ευρώ το 2010 σήμερα χρωστά περί τις 200000... !!
Το δικαστήριο λοιπόν πρέπει να προστατεύσει στην κρίση που ζούμε τον πολίτη και αφού η αδυναμία του οφείλεται στην γενική κρίση όπως διαμορφώνεται κατά περίπτωση κι αφού η τράπεζα έσπευδε να σκορπίζει κάρτες και δάνεια με βάση πάντα τους μισθούς που τότε ήσαν καλοί κάποια λελογισμένη διαχείριση πρέπει να γίνει.
Με βάση αυτά που γνωρίζουμε καταλογίζουμε στις τράπεζες δόλο. Διακρίνεται πρόθεση να παρθούν σπίτια από μικρομεσαίους και να δοθούν σε ξένους με χαμηλά ποσά... Υπάρχουν κατασχετήρια για ποσά και κάτω από 10000.
Πρέπει λοιπόν να ανακοπή η πρόθεση των τραπεζών να σπεύδει ν'αρπάζει σπίτια. Άρα πρέπει η τράπεζα να συμμετάσχει στην ευθύνη και να δέχεται να την αναλάβει και γιατί οι τράπεζες παίρνουν ή πήραν μεγάλα ποσά από τα δάνεια που παίρνει η χώρα. Ο λαός δεν παίρνει τίποτα. Κι αυτό είναι άλλο μυστήριο που συντελεί στην απογοήτευση του λαού αλλά και στην συνειδητοποίηση πως ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ την κρίση.
Αν λοιπόν ο υπερχρεωμένος πολίτης σε αδυναμία πρέπει να εξοφλήσει, πρέπει να βοηθηθεί πρακτικά και ουσιαστικά. Οι τόκοι πρέπει να αφαιρεθούν απολύτως και στο υπόλοιπο ποσό να γίνει ένα κούρεμα τέτοιο που να επιτρέψει την σε λελογισμένο χρόνο αποπληρωμή του οπότε και ο κίνδυνος όποιας νέας αδυναμίας εξόφλησης να αποτραπεί.
Αν πάλι διαπιστωθεί βεβαιωμένος δόλος με σκοπό εκβιασμό κάποιας μορφής τότε ο υπερχρεωμένος πρέπει να απαλλαγή πλήρως και να πάρει αποζημίωση για την περιπέτεια που υπέστη.
Και στην κατεύθυνση δόλου, ομηρίας κι εκβιασμού δείχνουν πολλά δείγματα όπως αυτά των οχλήσεων των πολιτών από εισπρακτικές εταιρίες, από τραπεζικούς υπαλλήλους ή από δικηγόρους τραπεζών...
Τι είδους εκβιασμός διακρίνετε;
Να έχει κάποιος ζητήσει από σένα κάτι πολύ σοβαρό να του παραχωρήσεις και να έχει μέσο σε μια τράπεζα να σου δημιουργήσει πρόβλημα ώστε να σ' εκβιάσει να το πετύχει αφού θα βρεθείς σε δύσκολη θέση και οικονομική ανάγκη.
Κι ενώ ο λαός δεν ανακάμπτει μας μιλούν για.... αρχή κατασχέσεων χωρίς να υπολογίσουν πως οι σημερινές αξίες ΔΕΝ εξασφαλίζουν στις τράπεζες τα λεφτά τους... ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΝΕ ΝΑ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ;Για ναρπάξουν σπίτια. Αυτό το βλέπεις ναναγράφεται στα δίκτυα, στα μπλογκς, φεισμπουκ κλπ
Και λέμε εμείς. Μια οικογένεια που χρωστά περί τις 200. 000 ευρώ σε τραπεζες έχει ένα σπίτι που έκανε 80000 ευρώ προ της κρίσεως σήμερα πιάνει 50000 περίπου.
Η συνταγή λοιπόν και το κόλπο είναι διαφορετικό αν δεν χρωστάς σε μια τράπεζα. Η υπερχρεώση αυτό σημαίνει. Τα ανάλογα χαρτιά που συμπληρώνεις για να μπεις στο νόμο Κατσέλη είναι περί τα 10 ίσως και παραπάνω. Σου βγάζουν ένα μικρό ποσό και εξοφλείς ή δεν εξοφλείς και για το μικρό ποσό που δεν καλύπτει ουσιαστικά το χρέος σου παίρνουν το σπίτι...
Και λέμε εμείς πως χάνεις το σπίτι σου για χρέος πραγματικό και σου μένει χρέος πολύ μεγαλύτερο που δεν μπορείς να αποχρεώσεις. Τι γίνεται τότε; Τίποτα γιατί ουκ αν λάβεις από τον μη έχοντα... Έτσι ο υπερχρεωμένος μπορεί να χάσει το σπίτι του και να παραμείνει και χρεωμένος από μια κρίση που δεν προήλθε από τον ίδιο αλλά από τις συνθήκες και χωρίς ως τότε να ήταν κακοπληρωτής!!!
Άρα το θέμα των κατασχέσεων είναι αντίστοιχο με το θέμα του δημόσιου χρέους το οποίο αποτελεί κι΄ένα είδος παράδοσης της εθνικής μας κυριαρχίας.
Όταν λοιπόν πάνε από τον νοικοκύρη που ο πλούτος ήταν το σπιτάκι του και του το πάρουν έχουν πραγματοποιήσει τον σκοπό τους. Γιατί ο δόλος των τραπεζών δεν μπορεί να είναι τυχαίος. Είναι σκόπιμος... Γι αυτό δίναν τόσα δάνεια εύκολα και ο πολίτης έπαιρνε γιατί πλήρωνε άνετα τις δόσεις του κι είχε ικανοποιητικό μισθό...
Θεωρείται ο νόμος Κατσέλη βοηθητικός για τον κόσμο. Πόσοι ξέρουμε πως βασίζεται στην εκποίηση της περιουσίας του υπερχρεωμένου, εξόφλησης της τράπεζας κι όλα καλά; Αντί λοιπόν να'ρθει η τράπεζα να σου πάρει το σπίτι ή κι ένα οικόπεδο κλπ σου λένε πήγαινε πούλησέ τα, δώσε μας τα χρωστούμενα και είσαι εντάξει. Αλλά στο δρόμο. Έχεις χάσει και το πρώτο σπίτι. Μετά έγιναν κάποιες βελτιώσεις και μάλλον ανήκει στην διακριτική κρίση του δικαστηρίου να βγει μια απόφαση ευνοϊκή για τον πολίτη.
Όλες οι αποφάσεις που έχουν παρθεί ως τώρα για βοήθεια στον υπερχρεωμένο αφορούν βάθος χρόνου που δεν δείχνει να ευνοεί οικονομική βελτίωση για τους πολίτες. Τα μέτρα πρέπει να έχουν ορατή δυνατότητα εξόφλησης σε συγκεκριμένο χρόνο. Δηλαδή η δυνατότητα εξόφλησης πρέπει να είναι βιώσιμη.
Δεν είναι δυνατό να προτείνουν οι τράπεζες μειώσεις ποσών με νέες προσημειώσεις πάνω σε ακίνητο και οι δόσεις να αφορούν δεκαετία ενώ είσαι εβδομήντα ετών.
Υπάρχει λοιπόν αντιστοιχία ανάμεσα στην αδυναμία εξόφλησης του κράτους των δανείων που παίρνει και στην αδυναμία των πολιτών για αποπληρωμή των χρεών τους.
Μήπως λοιπόν το άμεσο και πρώτο που θα έπρεπε να συμβεί να ήταν να διασφαλιστεί η δυνατότητα του κράτους να εξοφλήσει το χρέος του και να βοηθηθούν οι πολίτες να εξοφλήσουν τα δικά τους χρέη που οφείλονται σε ότι είχε πάρει ήδη. Αλλά το κράτος συνεχώς παίρνει ποσά δανείων... κάτι λοιπόν δεν πάει καλά και γι αυτό δεν βγαίνουμε κι ούτε... Ας το πούμε ξεκάθαρα λιτότητα=οικονομικός ναζισμός. Πάρτε λεφτά από τον λαό με κάθε τρόπο...
Η απλή λύση ώστε να αποπληρώνουμε πλήρως τα χρέη μας φαίνεται άφαντη... Μήπως πρέπει να βρεθεί μέσω λογιστικού δημοσιονομικού ελέγχου όπως ακριβώς προτείνουμε για τα χρέη των πολιτών δικαστικώς;
Με βάση την δική μας κρίση, στο σχέδιο δημιουργίας οικονομικής κρίσης στην χώρα μας ενέχονται η ΕΕ, το ΔΝΤ, η Γερμανία, οι Τράπεζες, παλαιοναζιστικά περιβάλλοντα σε ισχύ που εξυπηρετούν το σχέδιο Β του ναζισμού του 1940... Σε όλα αυτά χρησιμοποιείται δόλος, εξαπάτηση, κλοπή, εγκληματικότητα και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ώστε να δημιουργηθεί ο νέος μεσσίας, η νέα θρησκεία, ο θρησκευτικός οικουμενισμός ο οποίος ήδη «λειτουργεί» όταν διώκονται από τις σκήτες τους οι Εσφιγμενίτες μοναχοί για να'ρθουν άλλοι στις θέσεις τους!!
Αλλά και οι απολυμένοι του δημοσίου ή μη δεν έχουν υποχρεώσεις και δάνεια;
Η ορατή λύση σε περιπτώσεις δόλου λέγεται απλά ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ. θα μπορούσε να λέγεται και πληρωμή των Γερμανικών αποζημιώσεων που κάποιοι πάνε να παίξουν παιγνίδια πάνω στο θέμα. Αλλά όταν δέχεσαι να πληρώνεις ενώ σου χρωστάνε δεν θα σου δώσουν τα χρωστούμενα ποτέ. Κι αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε ως κόρη οφθαλμού αυτή είναι η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Κι εμείς θεωρούμε πως το πλείστον του λαού την υποστηρίζει αλλά και του πολιτικού κόσμου.
Για όλα αυτά καλούμε τους βουλευτές όλων των κόμματων και των δυο συγκυβερνούντων να αρνηθούν την άρση των κατασχέσεων γιατί θα αποτελέσει αρχή νέας δυστυχίας στην οποία απέβλεπαν κάποιοι παράγοντες που διαμόρφωσαν την κρίση ..δηλαδή η άρση των πλειστηριασμών πλήττει την δημοκρατία και θα αυξήσει την κρίση σε βαθμό μη ελέγξιμο.
Προτείνουμε να απαιτήσουν όλα τα κόμματα απολογισμό της οικονομικής διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνηση και να απαντηθούν τουλάχιστον δυο βασικά ερωτήματα:
Πότε θα βγούμε από την κρίση και ποια μέτρα έχει πάρει η κυβέρνηση για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Αντίθετα από τις θετικές εκτιμήσεις η κυβέρνηση αδυνατεί να απαντήσει επί της ουσίας.. Ακούσαμε πως από το 2014 ως και το 2016 θα χρειαστούμε πάνω από 500 δις… Θα καλυφτεί η ανάγκη με το πρωτογενές πλεόνασμα; Ή θα πάρουμε και άλλα δάνεια; Κι αν πάρουμε κι άλλα δάνεια μήπως σημαίνει νέα μέτρα κατά μισθών και συντάξεων, νέες απολύσεις και τελικά να προσθέσουμε και την σβάστικα στις σημαίες μας;
Με λίγα λόγια νέα δάνεια παγιώνουν όχι απλά την κρίση αλλά κατοχυρώνουν τον ναζισμό και τον επεκτείνουν από την οικονομία σε όλο τον κοινωνικοπολιτικό χώρο.
Η σημερινή διαχείριση της κρίσης με βάση την λιτότητα καταλύει τον κοινοβουλευτισμό και την δημοκρατία μας. Ας σκεφτούν σοβαρά οι βουλευτές μας τις ευθύνες τους.
ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
(η εικόνα είναι του Δον ΨΥΧΩΤΗ)
Πηγή:
ithacanet.gr
0 σχόλια: