Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Οι οικονομικές δυσκολίες και οι δανειακές υποχρεώσεις συνοδεύουν το
ελληνικό κράτος από την ίδρυσή του. Προβλήματα αντιμετώπιζε η χώρα και
πριν από 170 χρόνια. Σφοδρές και οξύτατες ήταν οι αντιδράσεις που
αντιμετώπισε στις αρχές του 1842 ο Δήμος Αθηναίων, όταν ετοιμαζόταν να
διαθέσει οκτώ χιλιάδες δραχμές για να διοργανώσει χορό σε ανάμνηση της
άφιξης του βασιλιά Όθωνα και της βασίλισσας Αμαλίας στην πόλη. Οι
εφημερίδες έγραφαν πως δεν είναι δυνατόν «ενώ η πόλις ευρίσκεται εις την
αθλιεστέραν κατάστασιν και αι επαγρυπνούσαι εις την ασφάλειαν των
πολιτών Αρχαί σχεδόν παραλυμέναι οι δημοτικοί άρχοντές μας να
ασχολούνται εις χορούς και πανηγύρια»!
Ο δήμαρχος Αθηναίων Ανάργυρος Πετράκης (1793-1876) ήθελε με κάθε τρόπο να ευχαριστήσει τον Όθωνα, διότι δέχθηκε να τον ανακηρύξει δήμαρχο για δεύτερη φορά (1841), ενώ λίγα χρόνια νωρίτερα τον είχε αποπέμψει η βαυαρική αντιβασιλεία (1836) χρησιμοποιώντας πλαστές κατηγορίες. Οι αντιδράσεις όμως στις προτάσεις του δημάρχου ήταν πολλές και ποικίλες. Ο γνωστός ιστορικός της Επανάστασης Ιωάννης Φιλήμων έγραφε πως στην Τουρκία απαγορεύονταν οι χοροί «ως μέσα διαφθοράς», ενώ στην πόλη κυκλοφόρησαν χειρόγραφες προκηρύξεις εναντίον του δημάρχου.
Η αντίδραση του Όθωνα ήταν άμεση και εκφράσθηκε απευθείας στον δήμαρχο με ειδικό απεσταλμένο. Του μήνυσε πως «δεν ανέχεται να καταδαπανώνται οι πρόσοδοι του δήμου εις χορούς, ενώ η πόλις έχει τόσον μεγάλας ανάγκας, εις τας οποίας πρέπει να εξοδευθώσι και τα διά τους χορούς προϋπολογιζόμενα»! Το θέμα έφτασε και στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο έσπευσε να ακυρώσει το σχετικό κονδύλι και «ευλόγησεν από καρδίας τον Βασιλέα και την Βασίλισσαν». Οι 8.000 δραχμές διατέθηκαν για τη δημιουργία του πρώτου δημοτικού σχολείου «διά να περιμαζεύση μέρος των περιφερομένων εις τας αγυιάς χωρίς διδασκαλίας παιδίων»!
Ο δήμαρχος Αθηναίων Ανάργυρος Πετράκης (1793-1876) ήθελε με κάθε τρόπο να ευχαριστήσει τον Όθωνα, διότι δέχθηκε να τον ανακηρύξει δήμαρχο για δεύτερη φορά (1841), ενώ λίγα χρόνια νωρίτερα τον είχε αποπέμψει η βαυαρική αντιβασιλεία (1836) χρησιμοποιώντας πλαστές κατηγορίες. Οι αντιδράσεις όμως στις προτάσεις του δημάρχου ήταν πολλές και ποικίλες. Ο γνωστός ιστορικός της Επανάστασης Ιωάννης Φιλήμων έγραφε πως στην Τουρκία απαγορεύονταν οι χοροί «ως μέσα διαφθοράς», ενώ στην πόλη κυκλοφόρησαν χειρόγραφες προκηρύξεις εναντίον του δημάρχου.
Η αντίδραση του Όθωνα ήταν άμεση και εκφράσθηκε απευθείας στον δήμαρχο με ειδικό απεσταλμένο. Του μήνυσε πως «δεν ανέχεται να καταδαπανώνται οι πρόσοδοι του δήμου εις χορούς, ενώ η πόλις έχει τόσον μεγάλας ανάγκας, εις τας οποίας πρέπει να εξοδευθώσι και τα διά τους χορούς προϋπολογιζόμενα»! Το θέμα έφτασε και στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο έσπευσε να ακυρώσει το σχετικό κονδύλι και «ευλόγησεν από καρδίας τον Βασιλέα και την Βασίλισσαν». Οι 8.000 δραχμές διατέθηκαν για τη δημιουργία του πρώτου δημοτικού σχολείου «διά να περιμαζεύση μέρος των περιφερομένων εις τας αγυιάς χωρίς διδασκαλίας παιδίων»!
0 σχόλια: