Ένα κλικ...

«Έξω και μέσα στον άνθρωπο υπάρχει το ΑΛΛΟ του Κόσμου. Δώστε του όποιο όνομα σας αρέσει: αόρατο ή κακόβουλο θεό, τυφλή μοίρα, προσταγές της Κόλασης, κτηνώδη λύσσα του αίματός μας. Αυτό το ΑΛΛΟ μας περιγελά και μας περιπαίζει, μας στήνει καρτέρι στα σταυροδρόμια και μας αφανίζει», (Τζορτζ Στάινερ).

Ένα κλικ χρειάζεται για να δεχτούμε τη θεωρία του βιολόγου Ρ.Ντώκινς, ότι τα γονίδιά μας μάς χρησιμοποιούν - μέσα από την πράξη της αναπαραγωγής - για να περνούν από σώμα σε σώμα εξασφαλίζοντας έτσι την πολυπόθητη (κι ανέφικτη για μας) αθανασία. Ότι το ίδιο ακριβώς κάνουν και οι ιδέες (μιμίδια), κι ενώ νομίζουμε ότι πεθαίνουμε γι’ αυτές στην ουσία σκοτωνόμαστε για να εξασφαλίσουμε τη δική τους διάδοση και αποφυγή του θανάτου, μέσα από κάθε είδους προσηλυτισμούς, προπαγάνδες, και φανατισμούς.

Ένα κλικ χρειάζεται για να δεχτούμε ότι το Κακό είναι μια μεταφυσική κατηγορία (τα «υπόγεια μαύρα ρεύματα» του Θ. Βέμπου) που εκφράζεται στον υλικό κόσμο με διάφορους τρόπους (τροφική αλυσίδα, φυσικές καταστροφές, επιδημίες, πόλεμοι, παρανοϊκές ανθρώπινες συμπεριφορές - σεξουαλικές διαστροφές, βασανιστήρια, κλπ.).

Ένα κλικ χρειάζεται για να δεχτούμε ότι είμαστε έρμαια άγνωστων κι ανεξέλεγκτων δυνάμεων, ότι ουσιαστικά δεν ξέρουμε την τύφλα μας, ότι οι θρησκείες, ο επιστημονικός ορθολογισμός, ο ανθρωποκεντρισμός, είναι ευάλωτα αναχώματα ενάντια στην απόγνωση. Ένα κλικ χρειάζεται που όμως δεν το κάνουμε, επειδή από εκεί και μετά ελλοχεύει το Απόλυτο Μηδέν, περιοχή στην οποία κάποιοι ελάχιστοι τολμηροί άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν...


Δημήτρης Χορόσκελης

Πηγή: