Για τραπεζοκεντρική διαχείριση του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ, «αφού η απόλυτη κυριαρχία και δικαιοδοσία απόφασης αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων αφήνεται στις τράπεζες»
Τραπεζοκεντρική χαρακτηρίζει τη λύση που επέλεξε η κυβέρνηση για το θέμα των «κόκκινων» δανείων ο ΣΥΡΙΖΑ και την κατηγορεί ότι προχωρά στην υλοποίηση του σχεδίου της για άλωση της ιδιωτικής περιουσίας, προσφέροντας στις τράπεζες τον κυρίαρχο ρόλο, καθώς αυτές τελικά θα κρίνουν τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.
Ειδικότερα, σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει ότι «στην πραγματικότητα επελέγη η λύση της αποδέσμευσης των σχεδίων εξυγίανσης των επιχειρήσεων από τα δικαστήρια, αφού ο ρόλος των δικαστηρίων περιορίζεται στην έγκριση του σχεδίου αναδιάρθρωσης, που θα συμφωνηθεί μεταξύ πιστωτών και οφειλετών».
Προσθέτει δε, ότι «με δεδομένο ότι τα σχέδια αναδιάρθρωσης, που θα εκπονούνται για την υπαγωγή των προβληματικών επιχειρήσεων στη ρύθμιση, θα πρέπει να συμφωνούνται από το 60% των πιστωτών, που κατέχουν το 40% των εμπραγμάτων διασφαλίσεων, είναι φανερό ότι η συμφωνία και οι αποφάσεις θα γίνονται από τις διοικήσεις των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και της πλειοψηφίας των πιστωτών τους, που στην πραγματικότητα είναι οι τράπεζες».
Επομένως, όπως επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, «δίνεται η απόλυτη δικαιοδοσία στις τράπεζες, που εκ των πραγμάτων αποτελούν την πλειοψηφία των πιστωτών και κατέχουν και το μεγαλύτερο μέρος των εμπράγματων διασφαλίσεων» και συμπληρώνει ότι επιλέγεται για μια ακόμη φορά«τραπεζοκεντρική διαχείριση του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους, αφού η απόλυτη κυριαρχία και δικαιοδοσία απόφασης αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων αφήνεται στις τράπεζες χωρίς τη μεσολάβηση έστω και μιας υπηρεσίας του Υπουργείου Ανάπτυξης».
Μάλιστα, σημειώνει ότι οι τράπεζες θα είναι εκείνες οι οποίες θα αποφασίζουν την ταχεία εκκαθάριση των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση και αντιμετωπίζουν προβλήματα βιωσιμότητας, χωρίς να υπάρχουν οποιαδήποτε αντικειμενικά κριτήρια και χωρίς να θεωρείται απαραίτητο να ληφθεί υπόψη αν οι επιχειρήσεις αυτές μπορούν να ενταχθούν σε ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ή να διατηρούν θέσεις εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Με τον τρόπο αυτό, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιείται στην πραγματικότητα «το σχέδιο άλωσης της ιδιωτικής περιουσίας», καθώς «πολλές επιχειρήσεις, που δεν θα κριθούν βιώσιμες (δικαιοδοσία τραπεζών), θα εξαναγκαστούν σε εκκαθαρίσεις ή πωλήσεις μέρους ή του συνόλου των περιουσιακών τους στοιχείων».
Προσθέτει δε, ότι «με δεδομένο ότι τα σχέδια αναδιάρθρωσης, που θα εκπονούνται για την υπαγωγή των προβληματικών επιχειρήσεων στη ρύθμιση, θα πρέπει να συμφωνούνται από το 60% των πιστωτών, που κατέχουν το 40% των εμπραγμάτων διασφαλίσεων, είναι φανερό ότι η συμφωνία και οι αποφάσεις θα γίνονται από τις διοικήσεις των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και της πλειοψηφίας των πιστωτών τους, που στην πραγματικότητα είναι οι τράπεζες».
Επομένως, όπως επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, «δίνεται η απόλυτη δικαιοδοσία στις τράπεζες, που εκ των πραγμάτων αποτελούν την πλειοψηφία των πιστωτών και κατέχουν και το μεγαλύτερο μέρος των εμπράγματων διασφαλίσεων» και συμπληρώνει ότι επιλέγεται για μια ακόμη φορά«τραπεζοκεντρική διαχείριση του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους, αφού η απόλυτη κυριαρχία και δικαιοδοσία απόφασης αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων αφήνεται στις τράπεζες χωρίς τη μεσολάβηση έστω και μιας υπηρεσίας του Υπουργείου Ανάπτυξης».
Μάλιστα, σημειώνει ότι οι τράπεζες θα είναι εκείνες οι οποίες θα αποφασίζουν την ταχεία εκκαθάριση των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση και αντιμετωπίζουν προβλήματα βιωσιμότητας, χωρίς να υπάρχουν οποιαδήποτε αντικειμενικά κριτήρια και χωρίς να θεωρείται απαραίτητο να ληφθεί υπόψη αν οι επιχειρήσεις αυτές μπορούν να ενταχθούν σε ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ή να διατηρούν θέσεις εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Με τον τρόπο αυτό, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιείται στην πραγματικότητα «το σχέδιο άλωσης της ιδιωτικής περιουσίας», καθώς «πολλές επιχειρήσεις, που δεν θα κριθούν βιώσιμες (δικαιοδοσία τραπεζών), θα εξαναγκαστούν σε εκκαθαρίσεις ή πωλήσεις μέρους ή του συνόλου των περιουσιακών τους στοιχείων».
Όσον αφορά τους ιδιώτες δανειολήπτες, που χρωστούν στεγαστικά, καταναλωτικά και πιστωτικές κάρτες, αλλά διαθέτουν ακίνητα, δηλαδή τα σπίτια τους, σημειώνει ότι δεν θα έχουν ευνοϊκές ρυθμίσεις, καθώς όπως τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ «γι' αυτούς επιλέγεται η λύση του ενοικίου, αφού πρώτα όμως θα έχει κατασχεθεί η κατοικία τους. Δηλαδή οδηγούνται σε κατασχέσεις των κατοικιών τους και το μόνο που θα κερδίσουν είναι να πληρώνουν ένα ενοίκιο για να μένουν για ένα χρονικό διάστημα στο σπίτι τους, που δεν θα τους ανήκει πλέον».
Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ μόνη λύση «για τη λαίλαπα των εξώσεων και της άλωσης της ιδιωτικής περιουσίας είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ», σημειώνοντας ότι το πρόβλημα της διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους μπορεί να επιλυθεί μόνο με την ευθύνη της ίδιας της πολιτείας, που θα αναλάβει τη θεσμοθέτηση και την εποπτεία της εφαρμογής ενός απλού, αποτελεσματικού, διαφανούς και κοινωνικά δίκαιου προγράμματος ρύθμισης των κόκκινων δανείων, προσαρμοσμένου στις ανάγκες διαβίωσης και τις πραγματικές δυνατότητες αποπληρωμής των υποχρεώσεων των δανειοληπτών, το οποίο θα είναι δυνατό να επεκταθεί και στη διαχείριση των ληξιπροθέσμων οφειλών προς το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ΔΕΚΟ.
Επομένως, επισημαίνει, με βάση αυτές τις επιλογές, για την αποτελεσματικότητα των λύσεων, είναι καθοριστική η δημιουργία ενός ενδιάμεσου δημόσιου, κοινωνικά ελεγχόμενου, φορέα διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους, που να λογοδοτεί μέσω της πολιτείας στην ίδια την κοινωνία.
Παράλληλα, η εξυγίανση των επιχειρήσεων θα έπρεπε να συνδυαστεί με ένα συνολικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας αλλά και με την προοπτική της καταπολέμησης της ανεργίας.
Αν η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων κριθεί από τις τράπεζες και δεν τεθούν αντικειμενικά κριτήρια, τότε κινδυνεύει να καταστραφεί ακόμη περισσότερο η παραγωγική δομή της χώρας.
Επίσης η προστασία της πρώτης και μόνης κατοικίας αποτελεί άμεση προτεραιότητα και για το λόγο αυτό το πλαίσιο ρύθμισης θα πρέπει να περιλαμβάνει και διαγραφές οφειλών, αρχίζοντας από τις περιπτώσεις αντικειμενικής μόνιμης αδυναμίας αποπληρωμής, δηλαδή για χρέη, που δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αποπληρωθούν, με βάση συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια.
ΠΗΓΗ
Επομένως, επισημαίνει, με βάση αυτές τις επιλογές, για την αποτελεσματικότητα των λύσεων, είναι καθοριστική η δημιουργία ενός ενδιάμεσου δημόσιου, κοινωνικά ελεγχόμενου, φορέα διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους, που να λογοδοτεί μέσω της πολιτείας στην ίδια την κοινωνία.
Παράλληλα, η εξυγίανση των επιχειρήσεων θα έπρεπε να συνδυαστεί με ένα συνολικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας αλλά και με την προοπτική της καταπολέμησης της ανεργίας.
Αν η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων κριθεί από τις τράπεζες και δεν τεθούν αντικειμενικά κριτήρια, τότε κινδυνεύει να καταστραφεί ακόμη περισσότερο η παραγωγική δομή της χώρας.
Επίσης η προστασία της πρώτης και μόνης κατοικίας αποτελεί άμεση προτεραιότητα και για το λόγο αυτό το πλαίσιο ρύθμισης θα πρέπει να περιλαμβάνει και διαγραφές οφειλών, αρχίζοντας από τις περιπτώσεις αντικειμενικής μόνιμης αδυναμίας αποπληρωμής, δηλαδή για χρέη, που δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αποπληρωθούν, με βάση συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια.
ΠΗΓΗ
www.bankingnews.gr
0 σχόλια: