Ανάμεσα στο εφάπαξ του Δημήτρη Τσουκαλά και το ακίνητο του Νότη Μηταράκη στο Λονδίνο, υπήρξε χθες μια είδηση που πέρασε κάπως στα ψιλά κι ευτυχώς που είμαι πάρα πολύ υπόγειο σκουλήκι του συστήματος, αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να καταφέρω να την ξετρυπώσω.
Η είδηση αφορά τη γενιά του Χρηματιστηρίου. Η γενιά του Χρηματιστηρίου διαφέρει από τη γενιά του Πολυτεχνείου - ή γενιά της Χούντας, διαλέγετε και παίρνετε - στο ότι δεν υπήρχε τίποτα ηρωικό σε αυτήν. Τουλάχιστον, η γενιά της Χούντας - εγώ διάλεξα - ξεκίνησε ηρωικά. Μην κοιτάτε που τελικά κατάντησε ανέκδοτο της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας.
Τη γενιά του Χρηματιστηρίου διαδέχθηκε η γενιά των 700 ευρώ η οποία δε διαφέρει σε τίποτα από τη γενιά των 500 ή των 400 ευρώ. Μόνο τα νούμερα αλλάζουν. Tα θύματα παραμένουν τα ίδια. Η επόμενη θα είναι η γενιά των 0 ευρώ. Ή άνεργοι ή σκλάβοι.
Η περίοδος κατά την οποία η γενιά του Χρηματιστηρίου έφτασε στο απόγειο της ακμής της και στον πάτο της παρακμής της έμεινε γνωστή στην ιστορία ως βρώμικο '99.
Η είδηση που ξεκίνησα να σας λέω αφορά την απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης για τους 42 κατηγορούμενους που βρέθηκαν μπλεγμένοι στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου.
Ετοιμαστείτε να πέσετε από τα σύννεφα! Αθωώθηκαν. Και οι 42. Δεν υπήρξαν, λέει, επαρκείς αποδείξεις που να στοιχειοθετούν το αδίκημα της απάτης. Τους πήρε 14 χρόνια αλλά τελικά τα κατάφεραν.
Η Δικαιοσύνη αποφάσισε ότι δεν στήθηκε ποτέ καμιά κομπίνα με μετοχές-φούσκες. Καμία κυβέρνηση Σημίτη δεν έριξε σε πλάνη μέχρι και τον τελευταίο Έλληνα του τελευταίου χωριού της τελευταίας βουνοκορφής που έπαιξε την περιουσία του σε εταιρείες-φαντάσματα που εμφανίζονταν ως χρυσές ευκαιρίες επένδυσης.
Αθώοι οι κατηγορούμενοι για το Χρηματιστήριο, άρα ένοχοι οι 1,5 εκατομμύριο Έλληνες που έχασαν συνολικά πάνω από 100 δις ευρώ εκείνη την περίοδο. Καθαρό λοιπόν το βρώμικο '99.
Καθαρή και η Ελληνική Δικαιοσύνη που μέσα σε 14 χρόνια κατάφερε να καλύψει κάθε πολιτική ευθύνη της τότε κυβέρνησης που χτυπιόταν κάτω ότι οι ανοδικές τάσεις του Χρηματιστηρίου που έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο αντικατοπτρίζουν την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας της εποχής, ενώ μετά μας έλεγαν ότι οι τεράστιες απώλειες δεν πέρασαν ποτέ στην πραγματική οικονομία.
Δεν έχασαν, λέει, οι Έλληνες μικροεπενδυτές - στην πραγματικότητα μικροαποταμιευτές - που στη συντριπτική πλειοψηφία τους αγόρασαν σε υψηλές τιμές και μετά πούλησαν σε πολύ χαμηλότερες, σχεδόν μηδαμινές.
Ποιος κέρδισε δε μας είπαν. Πού πήγαν αυτά τα 100 δις. Ποιοι ήταν αυτοί οι καλύτερα πληροφορημένοι επενδυτές που ήξεραν πού ακριβώς να τοποθετήσουν τα λεφτά τους και μέσω ποιων παραβάσεων της χρηματιστηριακής νομοθεσίας κατάφεραν να βγουν κερδισμένοι από το μεγαλύτερο οικονομικοπολιτικό σκάνδαλο της μεταπολεμικής ιστορίας.
Καθαροί όλοι αυτοί, άρα βουτηγμένος στη βρωμιά ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
Για μας, όχι για την Ελληνική Δικαιοσύνη που χρεοκόπησε πολλά χρόνια προτού χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Έχουμε βαρεθεί πια να το λέμε.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Το 1999 ήμουν αρκετά μικρός σε ηλικία. Η αγαπημένη μου ερώτηση όταν μιλάω με μεγαλύτερους και σοφότερους από εμένα είναι αν έπαιξαν στο Χρηματιστήριο και πόσα έχασαν. Όλοι μου λένε ότι έπαιξαν. Κι όλοι έχασαν. Πολλά. Ευτυχώς, παραμένω μικρός. Για την ακρίβεια, σκέφτομαι να μη γεράσω ποτέ. Φαντάζεστε να γίνω σαν αυτούς;)
0 σχόλια: