Καθώς
το δράμα της Εθνικής Τράπεζας και η αγωνιώδης προσπάθειά της να
αποφύγει τον καταστροφικό, για τους μετόχους (και όχι μόνο...)
εναγκαλισμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μπαίνει στην
τελευταία του πράξη, ουδείς φαίνεται πως έχει διάθεση να συζητήσει το
θανάσιμο λάθος της διοίκησης Τουρκολιά, που ήδη πληρώνουν πανακριβά οι
μέτοχοι της Εθνικής και επιτρέπει στους παλαιούς μετόχους της Eurobank, με πρώτη βεβαίως την οικογένεια Λάτση, να... ανοίγουν σαμπάνιες!
Το θανάσιμο λάθος, για το οποίο κάθε
υπεύθυνη τραπεζική διοίκηση σήμερα θα αισθανόταν την ανάγκη να
απολογηθεί στους μετόχους, δεν είναι άλλο από την ακατανόητη και
ασυγχώρητη βιασύνη της διοίκησης του Τουρκολιά να εκδώσει ένα... ποταμό
νέων μετοχών της Εθνικής, που αντιστοιχούν στο 22% των κοινών σημερινών
μετοχών της Εθνικής, προκειμένου να πληρωθεί η εξαγορά του 84,35% των
μετοχών της Eurobank, μιας τράπεζας με αρνητική καθαρή θέση
655 εκατ. ευρώ κατά το χρόνο της εξαγοράς, σύμφωνα με στοιχεία που
παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις της Εθνικής για το 2012
(πίνακας στη σελ. 15).
Το ότι η διοίκηση Τουρκολιά έθεσε, κατά
τρόπο ακατανόητο το κάρο μπροστά από το άλογο, με τη βιασύνη της για την
ολοκλήρωση αυτής της συναλλαγής, από την οποία μέλη της οικογένειας
Λάτση έχουν εξασφαλίσει πάνω από 10% των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας,
κατέστη προφανές από τα δραματικά γεγονότα του τελευταίου διαστήματος,
καθώς αποδείχθηκε ότι:
$11. Όταν αποφασίσθηκε η πληρωμή των παλαιών μετόχων της Eurobank
με νέες μετοχές της Εθνικής, η διοίκηση της ιστορικής ελληνικής
τράπεζας δεν είχε την παραμικρή βεβαιότητα ότι θα μπορούσε να
συγκεντρώσει τα μεγάλου ύψους ιδιωτικά κεφάλαια που χρειάζονταν, ώστε να
ανοίξει ο δρόμος για την επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση και ενοποίηση των
δύο τραπεζών, από την οποία η Εθνική προσδοκούσε μεγάλα οφέλη για τους
μετόχους. Όταν, με μάλλον ταπεινωτικό τρόπο για τη διοίκηση Τουρκολιά,
αυτή υποχρεώθηκε να δηλώσει εγγράφως στην Τράπεζα της Ελλάδος, πως
πιθανότατα δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα ιδιωτικά
κεφάλαια, η σχεδιασθείσα συγχώνευση κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
$12. Παρότι
η διοίκηση Τουρκολιά αποδείχθηκε ότι δεν είχε επαρκώς προετοιμάσει την
ανακεφαλαιοποίηση της ενιαίας τράπεζας, από την οποία θα μπορούσαν οι
μέτοχοι της Εθνικής να περιμένουν κέρδη στο μέλλον, εν τούτοις
ολοκλήρωσε με αστραπιαίες -και μη αναστρέψιμες- διαδικασίες την εξόφληση
όλου του τιμήματος, για οφέλη που δεν θα έλθουν ποτέ!
$13. Αντίθετα,
για αυτά τα οφέλη που ουδέποτε θα δουν, οι μέτοχοι της Εθνικής, μεταξύ
των οποίων πλήθος ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και η Εκκλησία της Ελλάδος,
έχουν ήδη πληρώσει όλο τον -πανάκριβο- λογαριασμό: εκδόθηκαν ήδη
περίπου 270 εκατ. μετοχές, ονομαστικής αξίας 270 εκατ. ευρώ, με τις
οποίες πληρώθηκαν στο ακέραιο οι περισσότερες (σχεδόν 85%) μετοχές των
παλαιών μετόχων της Eurobank. Αυτό το τεράστιο ποσό
προσφέρθηκε για μετοχές αρνητικής λογιστικής αξίας, οι οποίες πολύ
σύντομα θα... εξαϋλωθούν εντελώς, αφού η Eurobankδεν μπορεί
να αντλήσει επαρκή ιδιωτικά κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίησή της και
αυτή θα γίνει αποκλειστικά με κεφάλαια του Τ.Χ.Σ., η προσφορά των οποίων
έχει ως απαράβατο όρο την εξαφάνιση των περιουσιακών δικαιωμάτων των
παλαιών μετόχων της Eurobank, δηλαδή πρωτίστως των δικαιωμάτων της Εθνικής Τράπεζας!
Αν αναζητήσει κανείς τον κερδισμένο από
αυτές τις συναλλαγές, θα πρέπει να κοιτάξει κυρίως προς την πλευρά της
οικογένειας Λάτση, η οποία, χάρη στη βιαστική εξαγορά της συμμετοχής της
στην Eurobank από την Εθνική, όχι μόνο αποφεύγει να πληρώσει το λογαριασμό για την ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank,
αλλά αναδεικνύεται ως μεγαλύτερος μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας, με
διψήφιο συνολικό ποσοστό, πληρώνοντας ένα σχετικά μικρό ποσό, της τάξεως
των 100 εκατ. ευρώ, ως συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής (για
την αντίστοιχη κάλυψη της συμμετοχής της στην ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank, η οικογένεια Λάτση υπολογίζεται ότι θα χρειαζόταν τριπλάσιο ποσό!).
Πολλοί από όσους έχουν σχολιάσει τα
ατυχή γεγονότα για την Εθνική του τελευταίου διαστήματος έχουν επιμείνει
ιδιαιτέρως στον (θεωρητικό) κίνδυνο «αφελληνισμού» της Εθνικής, αν η
τράπεζα περιέλθει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και, στη
συνέχεια, πουληθεί, πιθανότατα σε κάποιο ξένο τραπεζικό όμιλο. Αυτός ο
θεωρητικός κίνδυνος, προς το παρόν φαίνεται ότι αποφεύγεται, καθώς οι
μέτοχοι της Εθνικής θα καλύψουν το απαιτούμενο ελάχιστο ποσοστό του 10%
του συνολικού «λογαριασμού» της ανακεφαλαιοποίησης, ίσως μάλιστα να
καλυφθεί τελικά και το 12% των κεφαλαίων.
Ουδείς σχολιάζει, όμως, τη ζημιά που
έχουν ήδη υποστεί οι μέτοχοι της Εθνικής, όταν πλήρωσε με 270 εκατ. νέες
μετοχές για την πλειοψηφία των μετοχών μιας τράπεζας με τεράστια
αρνητική καθαρή θέση, χωρίς να έχει εξασφαλισθεί ότι ο «γάμος» θα
προχωρήσει και τα προσδοκώμενα από αυτόν κέρδη θα φθάσουν στους
μετόχους.
Ουδείς, επίσης, σχολιάζει ένα ήδη
τετελεσμένο γεγονός, που στο παρελθόν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις
είχαν προσπαθήσει να το αποφύγουν, ακόμη και αφού το κράτος έχασε το
μετοχικό έλεγχο της Εθνικής: να αναδειχθεί, δηλαδή, ως μεγαλύτερος
μέτοχος της Εθνικής, με επιρροή ισχυρότερη και από τα ασφαλιστικά
ταμεία, οιοδήποτε επιχειρηματικό συμφέρον του ιδιωτικού τομέα. Σήμερα,
όλα δείχνουν ότι ο νέος συνδιαχειριστής της Εθνικής, μαζί με την
εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, θα είναι η οικογένεια Λάτση, που πρόλαβε,
χάρη στον Αλ. Τουρκολιά, να... πηδήξει έγκαιρα και με ελάχιστο κόστος
από το βυθιζόμενο σκάφος της Eurobank στη ναυαρχίδα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Στη σημερινή γενική συνέλευση των
μετόχων της Εθνικής, που συγκαλείται για να μπει στο τελικό της στάδιο η
διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης της τράπεζας, ο κ. Τουρκολιάς οφείλει, το
λιγότερο, μια απολογία στους μετόχους για τους ατυχείς χειρισμούς του,
που είναι πλέον εμφανές δια γυμνού οφθαλμού ποιους έχουν ζημιώσει και
ποιους ωφέλησαν...
ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ
0 σχόλια: